In teerhoudend asfalt zit als bindmiddel teer, dat vanwege het hoge gehalte aan PAK’s (polycyclische aromatische koolwaterstoffen) gevaren kan opleveren voor de gezondheid. Nieuwe teerproducten mogen dan ook op grond van CAO-afspraken sinds 1 januari 1991 niet meer worden toegepast in de wegenbouw. Als bindmiddel in asfalt wordt daarom alleen nog het veilige product bitumen gebruikt.
Bij sloop- of reconstructiewerken komt echter in het verleden toegepast teerhoudend asfalt vrij. Dit vrijkomende materiaal mag nu nog, bij gebrek aan betere alternatieven, in gebonden vorm en goed afgeschermd, worden toegepast in funderingen onder wegen. Door wijziging in het overheidsbeleid komt deze toepassingsvorm op korte termijn - waarschijnlijk eind 2000 - te vervallen.
De nieuw ontwikkelde methode maakt het mogelijk teerproducten definitief uit het milieu te verwijderen. In het proces wordt het bindmiddel teer inclusief de schadelijke bestanddelen met behulp van een speciale reactor op een snelle en goed beheersbare manier volledig vernietigd. De reactor maakt deel uit van een asfaltproductie-installatie. De vrijkomende energie kan daardoor direct worden gebruikt in het asfaltproductieproces, waarbij een brandstofbesparing van circa 35% wordt gerealiseerd. De resterende schone mineralen (steen, zand en vulstof) worden weer gebruikt als hoogwaardig toeslagmateriaal voor nieuw warm asfalt.
Het proefproject is tot stand gekomen met ondersteuning van de Ministeries van VROM en Verkeer en Waterstaat, en de Provincie Noord-Brabant. Rapportage over de bevindingen zal plaatsvinden tijdens de testfase die na mei 2000 start.